طنز آنتیکه!
«آنتيكَه!»
اين گلِ پايينَه مَله س كه مياد
آنتيكه
ابروهاي كجِشَه زدس مِداد
اطفاري
انگاري
بچّه ي ناف تيرانَس
لُپّاي قرمزش انگاري كه سيب شمرانَس
افتادن كفتر بازا به دنبالِش
مپّرَن بال به بالِش
برا يه لحظَه نگاش
لش و لوشاي محل
مرداي صاحب زن
توصفاي سينَه زن
جلوي شازدَ ه حسين ،روز عزا
طبل و زنجير مِزَنن
خودِشانَه جِر مِدَ ن
من كه سير از عطَشَم
براي ديدن اون
از تو جمعيّت مُدام قد مِكَشم
راهِمَه سد مُكُنن سينَه زنا
گُم گور مِشد ميان بَدنا
مردما گرمِ عزان
مُكُنن نالَه همَه از دل و جان
منم از عزاي اون
سَرِمَه مِرَم به ديفار مِزَنم
عشقِمَه با اشكِ چشماي ترِم جار مِزَنم
معني چند واژه : گل : استعاره از معشوق زيبا
پايينَه مله :محله پايين،پايين شهر
آنتيكه :جنس قديمي باارزش،استعاره از معشوق وزن جاافتاده وزيبا
تيران :تهران
شازد ه حسين: شاهزاده حسين زيارتگاه مردم قزوين
ديفار : ديوار
جار زدن : فرياد زدن
